Twee weken geleden schonk m’n dochter het leven aan een klein, lief meisje: een feest en een wonder! Moeder en kind maken het goed. Gelukkig! Juist op dat soort momenten realiseer je je wat er allemaal fout kan gaan, “dingen” gebeuren niet altijd alleen bij anderen….. Overigens houdt hiermee het zorgen maken niet op, ook niet als grootvader…juist niet als grootvader, in tegenstelling tot wat anderen zeggen: ‘dat je zo ontspannen van je kleinkinderen kunt genieten, omdat je er niet verantwoordelijk voor bent, want dat zijn immers de ouders ?!’ Alleen, ik ben al “ouder” geweest en weet dus precies wat er komt, welke gevaren er dreigen, waar je allemaal op moet letten. Het is vast de verklaring voor het feit dat ik binnen 4 dagen al een artikeltje aan de jonge vader en moeder stuurde over het juiste gebruik van autokinderzitjes….
Met die dingen zal het allemaal wel goed gaan komen, dochter en schoonzoon zijn niet op hun achterhoofd gevallen, dus laat ik dat allemaal maar loslaten. Maar als ik dan ter kalmering een ouwe heb ingeschonken, komen er andere vragen in me op.
Kinderen die momenteel worden geboren hebben meer dan 50% kans om 100 jaar te worden. Dat is een lange tijd waarvan we weten dat de veranderingen die in die periode plaats zullen vinden, meer en groter zullen zijn dan tijdens de afgelopen eeuw en elkaar ook nog eens veel sneller zullen opvolgen. Wat staat dat meisje allemaal nog te wachten: als scholier, student, werknemer, vrouw, als……noem maar op!
Het FNV publiceerde in april van dit jaar Visie op Nederland in 2025. Deze standpuntbepaling is, ondanks de titel, opvallend visieloos. Het is een litanie van de bekende vakbondsstandpunten waarvan je in gemoede niet kunt voorstellen dat die de toekomst helpen vormen. Dit had net zo goed visie 2005 kunnen zijn. Je zou bijna zeggen dat de leiding van de vakbond zichzelf zo gevangen heeft in standpunten die gerust dogmatisch genoemd kunnen worden, dat ze hun vleugels verloren hebben. Dat verklaart wellicht dat de jongere generaties zich afwenden van verouderde, starre instituties zoals de vakbonden.
We hebben behoefte aan een visie die de horizon verlegt, die ons helpt los te komen van datgene waarmee we in de loop van vele jaren vertrouwd zijn geraakt maar wat haar betekenis aan het verliezen is, in een samenleving die razendsnel digitaliseert en waarin mensen zelf willen kunnen uitmaken hoe ze hun leven leiden.
Feitelijk hoeft er maar één mens te zijn die echt een visie heeft, die durft te dromen van een tijd dat bijvoorbeeld collectieve arbeidsovereenkomsten niet meer bestaan en we het woord pensioen niet meer kennen, omdat iedereen zijn eigen werkafspraken maakt, zelf bepalend is voor de balans van privé en werk, zelf uitmaakt hoeveel er wordt gewerkt en hoe lang hij daar mee doorgaat. Omdat mensen dan de baas zijn geworden over hun eigen leven. En als er zo’n dromer is, heb je alleen nog één volger nodig (kijk maar!)…..en dan komt de nieuwe tijd dichterbij!
Mocht ze opgroeien tot een autonoom mens die los kan laten, haar vleugels gebruikt en bereid is te veranderen om zichzelf te kunnen blijven! Omdat ze beseft dat ze verantwoordelijk is voor haar eigen geluk. Dat zou wel een rustig gevoel zijn….kom, ik neem er nog eentje.
